60

چقدر زود آخر هفته میشه...! از نظر من روزها و هفته ها خیلی زود سپری میشن و گاهی به خودم میام و می بینم که روز یکشنبه شده و دوباره از فردا هفته جدید شروع میشه... به طور کلی همه چیز به خوبی می گذره و از سمینارها هم راضی هستم... یک حسی بهم میگه که پروفسور یکی از سمینارهام یکی از استادهای داور من در موقع دفاع خواهد بود...این دانشگاه کلا سیستمش خیلی متفاوت هست و به جای یک استاد داور، 2 تا استاد داور در موقع دفاع داره، یکی از دانشگاه خودمون و دومی باید حتما از یک کشور دیگه باشه... یکی از دانشجوهای داکترا در یکی از سمینارها به من گفت که دوستش ترم قبل دفاع کرده و استاد داور دومش از کانادا اومده بوده.... من از خدامه که استاد داور دومم از کانادا باشه....امیدوارم که این اتفاق برای من هم بیافته....کلا این دانشگاه با دانشگاههای کانادایی خیلی لینک قوی داره و حتی پروفسور خودم با یک پروفسورخیلی معروف در کانادا در همین شهر یک پروژه تحقیقاتی انجام دادن که البته خیلی به تز دکترای من شباهت داره و به خاطر همین خیلی خوشحال خواهم شد که استاد داور دومم از کشور کانادا باشه ... خلاصه من فکر میکنم که به احتمال زیاد استاد داور داخلی من یکی از این پروفسورهاست چون خیلی در مورد تز من ازم سوالات جزیی و عمیق می پرسه در حالیکه به دانشجوهای دیگه کار زیادی نداره و ازشون توضیحات خیلی کلی می خواد...از طرفی شاخه اصلی اش هم بالینی هست و دقیقا این روزها پروژه افسردگی تو دستش هست و از همکاران بسیار نزدیک سوپروایزر دومم هست و سریع تا اسمم رو در جلسه اول گفتم گفت می شناسمت و میدونم با کدوم پروفسورها کار میکنی... خلاصه من هم جلوش خودم رو خیلی دانشجوی  به قول معروف  تیز و بز و ریزبینی نشون میدم و دائما سر سمینارش بحث میکنم و نظر میدم و سعی میکنم نظرمثبتش رو جلب کنم...

تا 20 دسامبر وقت دارم تا مقالاتم رو بنویسم و ساب میت کنم...4 تا کنفرانس هست در 4 کشور متفاوت که می خوام 4 تا مقاله متفاوت بنویسم و براشون ساب میت کنم و اگر 4 تاشون مقالاتم رو بپذیرن، 2 تاشون رو انتخاب می کنم و شرکت میکنم... دلم می خواد که تو هر 4 تا شرکت کنم اما خرجم زیاد میشه...بخش زیادی از پولش رو خودم باید حساب کنم و نمی دونم دانشگاه چه مقدار کمک خواهد کرد و به هر حال 2 تاش ضروری هست و حتما باید حداقل تو 2 تاش شرکت کنم...

کلا خیلی این ترم همه کارها باهم وجود دارن و باید همه کارهام رو با هم انجام بدم، به خاطر همین استراحتم کم شده و بااینکه ورزش می کنم اما لاغرتر شدم و دیشب که خودم رو وزن کردم دیدم که تقریبا نزدیک به 2 کیلو لاغر شدم....از لاغر شدن زیاد بدم میاد... اصلا دلم نمی خواد بدنم اسکلتی باشه چون خیلی زشته و اصلا زیبایی نداره...اما متاسفانه بدن من  گرایش به لاغری داره و خیلی زود لاغر میشم.... تازه  من هرشب قبل از خواب ورزش میکنم و فکر کنم اگر ورزش نمی کردم الان 5 کیلویی لاغرتر شده بودم....به هر حال کاریش نمیشه کرد...فشار کاری این روزها روم زیاده و لاغر شدنم دست خودم نیست...راستش باید اعتراف کنم که خیلی بیشتر از قبل می خورم  و وقتی با آقای دوست صحبت میکنم و بهش میگم مثلا نهار چی خوردم کلی تعجب میکنه که من چجوری اون همه چیز خوردم اما خوب میزان فعالیتم زیاده و استراحتم کمه و به خاطر همین هرچی هم می خورم فایده نداره و باز لاغر میشم... اما از نظر روحی خیلی حالم خوبه...آدم شاد و سرحالیم و سپاسگذار و قدردانم....شبها قبل از خواب و صبحها که بیدار میشم طبق عادت شکرگزاری میکنم به خاطر همه چیزهای خوبی که دارم... این سرحالی روی چهره ام هم تاثیر گذاشته و قیافه ام رو شاد کرده... وقتی به آینه نگاه می کنم، یک چهره شاد و چشمای خندون می بینم... راستش همیشه این خواسته رو دارم که ای کاش همه آدمها وقتی به آینه نگاه می کنن یک چهره راضی و سرحال با چشمای خندون ببینن چون این بهترین هدیه ای هست که آدم در طول روز دریافت می کنه...

واقعا این واقعیت رو باور کردم که برای فراموش کردن بعضی از اتفاقات فقط زمان لازمه...به مرور کمرنگ وکمرنگ میشن و به کمرنگ ترین شکل ممکن میرسن...اما محو نمیشن....هیچ چیزی از حافظه ما آدمها پاک نمیشه...فقط گاهی اونقدر کمرنگ میشن که به زور جزیاتشون یادمون میاد و یا در برابر خاطرات دیگه اونقدر بی اهمیت میشن که حتی دلت نمیخواد به حافظه ات زحمت یادآوری شون رو بدی... بعضی از اتفاقات، لحظه ها،  آدمها و خاطراتشون ارزش ورق زدن و مرور کردن رو ندارن...بهتره تو همون دنیای کمرنگ خاطرات رهاشون کرد و به سمت دنیای پررنگ پیش رو حرکت کرد...این بهترین کار ممکن هست....

امروز دوستان خوبم یه سایت در زمینه تی شرت محرم دیدم خوشم اومد عکس های تی شرت محرم را از این سایت گذاشتم

تی شرت ماه محرم

خرید آنلاین تی شرت محرم

تی شرت های محرم